เคียงตะวัน
แค่เห็นสายตาที่เขามองมาก็รู้ว่าตัวเองด้อยค่าแค่ไหน แต่แปลกที่สายตาของเธอกลับคอยมองหาแต่เขา
ผู้เข้าชมรวม
198,744
ผู้เข้าชมเดือนนี้
173
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
(อ่านฟรีจนจบค่ะ!)
ไรต์ขอทำความเข้าใจกับทุกคนก่อนอ่านนะคะ
นิยายเรื่องนี้เป็นการรีอัปค่ะ ไรต์นำนิยายเรื่องนี้มารีอัปให้อ่านอีกรอบ
เพราะเรื่องล่าสุดที่ไรต์กำลังเขียนอยู่เป็นตัวละครต่อเนื่องกันค่ะ
นิยายในเซตนี้จะมี เคียงตะวัน (คีรินทร์+ตะวัน) เพียงต้องตา (อคินทร์+ต้องตา)
และเรื่องล่าสุดที่กำลังเขียนอยู่ตอนนี้ค่ะ^^
ใครที่ยังไม่เคยอ่านเรื่องนี้มาก่อน อุ่นฝากกดติดตามและกดเฟบไว้หน่อยนะคะ
เพื่อที่เวลาลงเรื่องใหม่ จะได้ไม่งงไทม์ไลน์ของตัวละคร
ความจริงแล้วทุกเรื่องสามารถแยกอ่านได้ค่ะ แต่ถ้าอ่านตามลำดับจะฟินมากกว่า (เอ๊ะ!ยังไง 5555)
ส่วนใครที่อ่านแล้ว เดี๋ยวเราเจอกันเรื่องใหม่น้าาาาา
ใครที่เข้ามาแล้วอย่าลืมกดติดตามและกดหัวใจให้กันด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
****************************
เบื้องหน้าใครต่อใครต่างมองว่าเจ้าหล่อนคือเด็กสาวที่ใสซื่อบริสุทธิ์
แต่ตัวเขารู้ดีว่ามันเป็นแค่เปลือกที่สร้างขึ้นมาปกปิดตัวตนที่แท้จริงเท่านั้น
ดวง 'ตะวัน' อาจให้แสงสว่างนำใจใครหลายๆ คน แต่สำหรับเขาแล้วมันร้อนเกินจะทานไหว
สุดท้ายกลับเป็นการแผดเผาใจให้มอดไหม้เสียเอง
..................................
ทุกครั้งที่เจอสายตาคู่นั้นมองมา มันเต็มไปด้วยความเกลียดชังและหมางเมิน
เธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าไปเผลอทำอะไรให้เขาไม่พอใจตอนไหน
แต่น่าแปลกที่ทุกครั้งเวลาสบตากับเขา มันกลับทำให้เธอใจเต้นแรงอย่างควบคุมไม่อยู่
คนอย่าง 'คีรินทร์' คงเปรียบเสมือนขุนเขาที่ไร้หัวใจ เธอคงไม่สามารถปีนป่ายขึ้นไปได้
โปรย...
“เธอวางแผนอนาคตของตัวเองไว้หรือยัง ว่าเรียนจบแล้วจะทำไงต่อไป” คีรินทร์เอ่ยถามเพราะรู้ดีว่าอีกไม่กี่เดือนเจ้าหล่อนก็จะเรียนจบมัธยมปลายแล้ว
“ฉันจะเรียนมหาวิทยาลัยในตัวจังหวัดค่ะ จะได้ดูแลคุณย่าได้”
“ฉันอยากให้เธอไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ ยิ่งอยู่ไกลจากครอบครัวฉันได้เท่าไรยิ่งดี ถ้าเป็นไปได้จนกว่าจะเรียนจบอย่ากลับมาที่ไร่แสนศิริสุขอีก”
“เหตุผลล่ะคะ”
“ฉันเบื่อที่จะต้องมานั่งตีหน้าเป็นมิตรกับเธอต่อทุกคนในบ้าน” ชายหนุ่มตอบออกไปเสียงเข้ม
“ค่ะ แล้วฉันจะเลือกสอบมหาวิทยาลัยที่กรุงเทพฯ ค่ะ” ตะวันตอบรับข้อเสนอของอีกฝ่าย
“ขอบใจมากที่เข้าใจอะไรง่าย ๆ แล้วเรื่องค่าใช้จ่ายระหว่างเรียน...”
“ฉันจะทำงานหาเงินใช้เองค่ะ คุณไม่ต้องกังวล”
“แต่คุณย่าท่านคงโอนค่าใช้จ่ายให้เธอทุกเดือน”
“ฉันจะไม่เอาเงินส่วนนั้นออกมาใช้ ทันทีที่เรียนจบฉันจะโอนเงินส่วนนั้นคืนให้คุณทุกบาททุกสตางค์ คุณไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ”
“หวังว่าเธอจะรักษาสัญญา เห็นเงินก้อนโตแล้วจะไม่เปลี่ยนใจล่ะ”
“ค่ะ ฉันเป็นคนรักษาสัญญาเสมอ”
“แล้วฉันจะรอดู” คีรินทร์เอ่ยออกมาพร้อมกับยิ้มหยันมุมปาก ความจริงเขาไม่ได้ตั้งใจจะใจร้ายตัดโอกาสหล่อนขนาดนี้ แต่ดูถ้อยคำแต่ละคำที่หล่อนย้อนเขามาสิ ว่ามันบ่งบอกถึงความหยิ่งผยองอวดดีถือดีขนาดไหน เขาก็อยากจะรู้นักว่าเด็กสาวอายุสิบแปดอย่างหล่อนจะจองหองไปได้สักกี่น้ำ
เปิดรีอัป 18-9-2565
ไออุ่นในฤดูหนาว
ผลงานอื่นๆ ของ ไออุ่นในฤดูหนาว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ไออุ่นในฤดูหนาว
ความคิดเห็น